سکینه قارداشی، سیزدهساله، از دختران مستعد و ورزشکار محله خواجهربیع است. او توانسته است با نمایش توانمندیهایش در بخش کاتا خود را به مرزی از آمادگی برساند که در هر رقابتی مطمئن به کسب یکی از عنوانهای برتر باشد. با این روحیه، پایانی برای زندگی ورزشیاش متصور نیست. تا امروز هم پلههای ترقی و پیشرفت را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشته است و حاصل آن کسب عناوین قهرمانی در مرحله کشوری و بینالمللی است.
چهار سال پیش، قارداشی با تعریفهایی که از دوستانش درباره فعالیت و تمرینها در باشگاه ورزشی کاراته میشنود، علاقهمند میشود در باشگاه کارن نو عضو شود. میگوید: پس از گذراندن چند ماه تمرینهای فشرده، زمان آزمون برای دریافت کمربند نارنجی رسید.
من که در این چند ماه با کمربند سفید تمرین کرده بودم، با علاقه زیادی در آزمون کاتا شرکت کردم. او ادامه میدهد: مربیام با دیدن نحوه حرکات قدرتیای که به نمایش گذاشتم گفت در بخش کاتا استعداد خوبی دارم و پیشنهاد داد بیشتر در این زمینه فعالیت کنم. کاتا نوعی مبارزه فرضی و نمایشی است که در آن ضربات مختلفی به جلو، عقب، راست یا چپ زده میشود اما کومیته یک مبارزه واقعی است.
سکینه در ابتدای راه توانست توجه مربیان خود را به استعدادی که در زمینه کاتا دارد جلب کند. تعریف میکند: پلهپله در کومیته هم پیشرفت کردم و در رقابتهای مربوط به آن شرکت میکردم. قارداشی تمرین و اراده را مهمترین عوامل برای کسب موفقیتهای ورزشی خود میداند و توضیح میدهد: تمرینها باعث شدند نگرانیای برای رویارویی با حریفان نداشته باشم به طوری که در یکی از مسابقههای کشوری که بیش از صد نفر از سایر نقاط کشور برای رقابت حضور داشتند، با اعتمادبهنفس شرکت کردم و در پایان، عنوان برتر را کسب کردم.
او تاکنون موفق به دریافت دو مدال طلا و برنز استانی و نیز کشوری و یک مدال برنز بینالمللی شده است. او برای کسب مدال برنز جهانی، رقابتی متفاوت و دشوارتر از مبارزات قبلی خود داشته است. دراینباره میگوید: این رقابت به دلیل همهگیری بیماری کرونا به صورت مجازی برگزار میشد و باید ویدئوی ضبطشده کاتا را برای مسابقه ارسال میکردیم. رقابت متفاوتی برگزار شد و با این شرایط، موفق به کسب مدال برنز جهانی شدم.
ورزشکار نوجوان و آیندهدار درکنار تمرینهای دشوار ورزشی درس هم میخواند و همه اینها را مدیون مربی خود، سنسی معصومه العقابی میداند. تعریف میکند: با زمانبندی دقیقی که مربی برای انجام تمرینهای ورزشی من انجام داده است، هرروز دو سه ساعت و به طور خصوصی نیز دو بار در هفته تمرین میکنم و صبحها قبل از رفتن به مدرسه. همچنین زمان ثابتی را برای رسیدگی به تکالیف درسی در نظر میگیرم.
قارداشی کمربند دان یک کاراته وادوریو دارد و از یکی از مسابقات استانی که بهتازگی در رده کمربند مشکی برگزار شد، خاطره جالبی تعریف میکند: مبارزه با یکی از همباشگاهیها که علاوه بر رابطه دوستانه، به اتفاق یکدیگر مدتهای زیادی تمرین کردهایم، کار آسانی نیست. رقابت سختی بود. داوران نیز برای امتیازدهی سختگیری بیشتری به خرج دادند. در پایان، به امتیاز تساوی رسیدیم اما به این دلیل که مبارزه باید یک برنده داشته باشد، در نهایت، داوران همباشگاهی و حریف من را برنده این دیدار معرفی کردند.